Dei fyrste spede kommentarane til Avhandlinga er alt noterte. I dag var me alle på forseinka 89-årsdag i Luster, 20 meter bak minnesteinen over Henrik Angell (omtala på side 238, 240-241, 245, 252, 261, 272-273, 275, 277, 381-383, 386, 392, 435 og 439-440). Der finn me den høgaste nolevande kompetansen på slit i storfamilien, og verket vart presentert.
Ho: – Oohhfff. Eg vert kvalm når eg tenkje» på det.
Han: – Har du skrive alt ditta?
– Ja…
– Fy faen! Du får vel meir løn no?
